Prace budowlane w ramach inwestycji pn. „Centralny Zintegrowany Szpital Kliniczny – centrum medycyny interwencyjnej (etap I CZSK)” rozpoczną się w drugiej połowie 2021 r.

Zakończenie inwestycji pn. „Centralny Zintegrowany Szpital Kliniczny – centrum medycyny interwencyjnej (etap I CZSK)” planowane jest na koniec 2025 r., jednak poszczególne moduły będą oddawane etapami. W związku z powyższym planuje się, że nowy Szpital rozpocznie swoją działalność częściowo już w 2024 roku.

Centralny Zintegrowany Szpital Kliniczny powstanie częściowo ze środków własnych inwestorów oraz dzięki wsparciu finansowemu:

1. Budżetu Państwa
2. Unii Europejskiej (Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko)
3. Europejskiego Banku Inwestycyjnego przy wsparciu Unii Europejskiej za pośrednictwem Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych EFIS
4. Miasta Poznań

Miasto przekazało teren przeznaczony pod inwestycję, jak również w 2018 roku dotację celową przeznaczoną na rozpoczęcie prac przygotowawczych w związku z budową SOR-u. Środki na sfinansowanie kolejnych etapów inwestycji będą pochodzić z budżetu państwa, Unii Europejskiej, Europejskiego Banku Inwestycyjnego przy wsparciu Unii Europejskiej za pośrednictwem Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych EFIS oraz ze środków własnych inwestorów.

Warunkiem przekazania gruntu w tej części miasta oraz umożliwienia budowy szpitala było stworzenie tam w pierwszej kolejności Specjalistycznego Oddziału Ratunkowego (SOR). W chwili obecnej żaden szpital Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu nie posiada SOR-u. Ponadto pomieszczenia Izby Przyjęć w obiekcie Szpitala im. H. Święcickiego UM mieszczącym się przy ul. Grunwaldzkiej nie spełniają wymagań stawianych dla Szpitalnego Oddziału Ratunkowego, zaś budynek nie pozwala na dostosowanie go do odpowiednich norm. To samo dotyczy bloku operacyjnego przy ul. Grunwaldzkiej, będącego kluczowym elementem zabezpieczającym działalność ostro-dyżurową. Zakończenie działalności zabiegowej i tym samym ostro-dyżurowej w budynkach przy ul. Grunwaldzkiej może spowodować zapaść w zabezpieczeniu leczenia nagłych przypadków w centralno-zachodniej części Poznania. Dlatego niezbędne jest, aby na przekazanym terenie powstał nowy obiekt szpitalny, w którym mieścił się będzie zarówno SOR, blok operacyjny, jak i oddział Anestezjologii i  Intensywnej Terapii. Obiekty te powstaną w bezpośrednim sąsiedztwie istniejącego obiektu Szpitala Klinicznego im. Heliodora Święcickiego w Poznaniu, a pierwsze dwa budynki szpitalne, które powstaną w ramach inwestycji zostaną połączone z istniejącym  budynkiem Szpitala.

W ramach inwestycji pn. „Centralny Zintegrowany Szpital Kliniczny – centrum medycyny interwencyjnej (etap I CZSK)” powstanie obiekt składający się z 5 modułów połączonych łącznikami. W pierwszej kolejności, t.j. do końca 2023 r. ma powstać Moduł 1 oraz 2, w którym mieścić się będą: Szpitalny Oddział Ratunkowy z Centrum Medycyny Inwazyjnej i Ratunkowej, Zintegrowany Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii oraz Zintegrowane Bloki Operacyjne oraz część szpitalna, obejmująca oddziały o profilach niezbędnych dla zabezpieczenia funkcjonowania SOR-u. Na dachu budynku znajdowało się będzie lądowisko przeznaczone dla helikoptera Lotniczego Pogotowia Ratunkowego. Bezpośrednio z poziomu lądowiska zapewniony będzie dostęp do SOR, przez węzeł komunikacji pionowej z dwoma dźwigami szpitalnymi, który zostanie wyprowadzony na poziom dachu obiektu. Moduł 1 połączony zostanie łącznikiem, z istniejącymi już budynkiem Szpitala. Nowy budynek ma przejąć wszystkie nagłe przyjęcia do Szpitala Uniwersyteckiego. Jednym z podstawowych założeń projektu jest stworzenie budynku działającego na zasadach “gorącej platformy”, czyli szybkie, bezkolizyjne połączenie pomiędzy SOR-em, blokiem operacyjnym, działem diagnostyki obrazowej, oddziałem intensywnej terapii i lądowiskiem dla helikopterów. Połączenie to ma na celu szybką diagnostykę i leczenie ciężkich przypadków nagłych.  Najważniejsze połączenia funkcjonalne w ramach “gorącej platformy” zostały zapewnione poprzez dedykowany dla potrzeb gorącej platformy zespół dźwigów łóżkowych, które służyć będą wyłącznie do transportu chorych pomiędzy kluczowymi kondygnacjami.

W kolejnym etapie budowy powstaną Moduły 3-5, znajdujące się najbliżej ul. Grunwaldzkiej, do których przeniesiona zostanie działalność lecznicza z pozostałych oddziałów szpitalnych znajdujących się w zabytkowych budynkach Szpitala Przemienienia Pańskiego przy ul. Długiej 1/2 oraz w budynku Szpitala im. H. Święcickiego przy ul. Grunwaldzkiej 16/18, jak również działalność zabiegowa z obecnego obiektu Szpitala przy ul Przybyszewskiego. W modułach 3-5 mieścić się będzie również część diagnostyczna, ambulatoryjna, laboratorium i apteka szpitalna. Zakończenie tego etapu inwestycji planowane jest na koniec 2025 r.

Realizacja prac budowlanych w ramach inwestycji założona została na okres 4,5 roku, tak aby zoptymalizować czas realizacji prac budowlanych.

Wraz z miastem będziemy starali się znaleźć jak najbardziej optymalne rozwiązania, które sprawią, żeby proces budowy był jak najmniej uciążliwy dla mieszkańców dzielnicy Grunwald.

Na tym etapie nie jesteśmy w stanie tego przewidzieć. Jeśli jednak takie zmiany się pojawią poinformujemy o tym mieszkańców z odpowiednim wyprzedzeniem.

Koncepcja szpitala zakładająca wybudowanie go w centrum miasta jest zgodna ze współczesnymi, europejskimi trendami jakie obowiązują w projektowaniu placówek medycznych. Chodzi o stworzenie pacjentom optymalnych warunków do leczenia. Jednym z wymogów jest nieodcinanie ich od kontaktu z tkanką miejską, a także bliskimi, którzy dzięki dobrej lokalizacji i dojazdowi do szpitala mogą odwiedzać pacjentów. Poza tym budowa szpitala została zaplanowana tak, że powstające na początku budynki będą połączone z istniejącym już szpitalem im. H. Święcickiego, dzięki czemu szpital będzie mógł kompleksowo służyć pacjentom. Taka decyzja pozwoli na optymalne ekonomicznie przeniesienie starego szpitala do nowoczesnego budynku. Nie będzie konieczności zamykania oddziałów na czas przenosin. Nowy szpital będzie budowany etapowo i w czasie tej budowy będzie korzystał z infrastruktury obecnego obiektu szpitalnego. Cała zmiana będzie przebiegać ewolucyjnie.

Dawniej tak budowano szpitale, ale nie wynikało to z zapisów prawnych, a raczej trendów. To były olbrzymie szpitale, które ze względu na ich rozmiary stawiano na obrzeżach miast. Często nie były one dobrze skomunikowane, bo np. dojeżdżał tam jeden autobus i zarówno pacjenci, jak i odwiedzający mieli utrudnione dostanie się do takiej placówki. Zgodnie z urbanistycznymi zasadami zrównoważonego rozwoju powinno się dzielnice zagospodarowywać rożnymi wymieszanymi funkcjami co pozwoli uniknąć monokultury funkcjonalnej – tzw. dzielnic sypialni czy dzielnic (wymarłych w weekendy) biurowców. Mieszkańcy powinni mieć zapewnione bezpieczeństwo zdrowotne – stąd odchodzi się obecnie od budowania wielkich szpitali na obwodnicach miast – trudno do nich dotrzeć zarówno pacjentom, jak i pracownikom . Szpital w tym miejscu ma swoją wiekową tradycję i możliwość dalszego nowoczesnego działania – zapewniając mieszkańcom usługi medyczne na najwyższym klinicznym poziomie, co wydaje się ogromną zaletą dla zapewnienia bezpieczeństwa sąsiadującym ze szpitalem osiedlom mieszkaniowym. Tak jest np. w przypadku szpitala Charite w Berlinie.

Koncepcję szpitala przygotowali architekci z warszawskiej pracowni Archimed. To biuro architektoniczne, które jako jedyne w Polsce specjalizuje się w projektowaniu budynków dla służby zdrowia. Odpowiadało m.in. za projekt Międzynarodowego Centrum Słuchu i Mowy w Kajetanach k. Warszawy, a także rozbudowę poznańskiego szpitala św. Rodziny. Doc. dr inż. architekt Michał Grzymała-Kazłowski jako jedyny w Polsce posiada tytuł Master of Engineering of Hospital Designing uzyskany na studiach podyplomowych na jednym z najstarszych uniwersytetów w Europie – KU Leuven w Belgii.

Archimed jest autorem Szpitala Łazarskiego w Poznaniu. To  klinika ginekologiczno-położnicza, która została zaprojektowana jako funkcjonalna rozbudowa istniejącego Szpitala Świętej Rodziny.

Istniejące wizualizacje to dopiero koncepcja. Teraz są one konsultowane i na ich bazie powstanie finalny projekt.

Koncepcja to rodzaj „poligonu” doświadczalnego służącego wypracowaniu optymalnej ostatecznej formy szpitala. Tworzona jest przez Archimed jako wirtualny model budynku (BIM) i wszechstronnie konsultowana z medykami, zarządem, politykami, pracownikami, inżynierami i specjalistami z wielu dziedzin – tak, by wypracowana koncepcja końcowa mogła być bez problemów budowana. Jest to obowiązujący na świecie model tworzenia nowoczesnych, skomplikowanych budynków. W Polsce często pomijano ten etap, rozpisując przetargi na  najtańszy projekt – co skutkowało najdroższym w budowie i funkcjonowaniu szpitalem. Uniwersytet chce tego błędu uniknąć i dlatego najpierw prowadzone są były prace analityczne, których podstawą jest koncepcja.

Będzie to pięciokondygnacyjny budynek, częściowo podpiwniczony, o wysokości 20 m, zgodny ze współczesnymi trendami, które czynią ze szpitala przyjazną placówkę. Będzie to budynek z kategorii – średniowysoki – optymalny zarówno pod względem rozłożenia funkcji – jak i tzw. przyjazności dla użytkowników.

W ramach inwestycji pn. „Centralny Zintegrowany Szpital Kliniczny – centrum medycyny interwencyjnej (etap I CZSK)” powstanie obiekt o powierzchni użytkowej ok. 45 tys. m 2 .

Koncepcja przewiduje wybudowanie lądowiska na budynku, w którym znajdzie się SOR i który powstanie jako pierwszy, czyli tuż przy istniejącym już budynku szpitala im. H. Święcickiego.

Tak. Pomiędzy szpitalem a granicą terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej utrzymany zostanie 30-metrowy pas zieleni.

W ramach nowej infrastruktury utworzony zostanie Szpitalny Oddział Ratunkowy wraz z lądowiskiem, Zintegrowany Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii, oddziały działające w zakresie szerokiego spektrum dziedzin medycznych: chorób serca i naczyń, chorób wewnętrznych, chirurgii, ortopedii, neurologii, neurochirurgii, otolaryngologii, Zintegrowany Blok Operacyjny, centralna apteka szpitalna, zintegrowany zespół poradni specjalistycznych zabezpieczający działalność ambulatoryjną połączonych szpitali, pracownie radiologiczne, pracownie badań endoskopowych oraz centralna sterylizatornia.

Budowa Centralnego Zintegrowanego Szpitala Klinicznego (I etap CZSK) to połączenie dwóch obecnie funkcjonujących szpitali klinicznych z zachowaniem struktury udzielanych świadczeń zdrowotnych. Integracja wybranych szpitali klinicznych i stworzenie jednego centralnego obiektu spełniającego najwyższe standardy opieki i bezpieczeństwa dla pacjentów, wpłynie przede wszystkim na poprawę warunków wysokospecjalistycznych świadczeń udzielanych mieszkańcom Poznania oraz całego regionu północno – zachodnie Polski. Pokoje chorych będą 2-łóżkowe z własnym węzłem sanitarnym, w dopuszczalnym module łączonej łazienki na dwie sale chorych. Na każdym oddziale mieściły się będą również pokoje 1-osobowe. Inwestycja obejmie także rozbudowę zaplecza pooperacyjnego, co pozwoli na zwiększenie liczby wykonywanych zabiegów, zwłaszcza procedur wysokospecjalistycznych.

Do obiektu, który powstanie w ramach inwestycji pn. „Centralny Zintegrowany Szpital Kliniczny – centrum medycyny interwencyjnej (etap I CZSK)” przeniesienia zostanie działalność lecznicza z zabytkowych budynków szpitalnych przy ul. Długiej, Grunwaldzkiej i częściowo Przybyszewskiego.

Przede wszystkim jeszcze lepszy dostęp do opieki medycznej i nowoczesnego sprzętu, ale także o wiele lepsze warunki hospitalizacji. Będzie więcej łóżek intensywnej terapii. Inwestycja planuje także rozwój ambulatoryjnej opieki specjalistycznej. Co ważne, powstanie również oddział „opieki jednodniowej” – zgodnie z wnioskami z map potrzeb zdrowotnych należy w woj. wielkopolskim rozwijać tę formę udzielania świadczeń w różnych zakresach, obejmujących zarówno diagnostykę pacjentów, jak również wykonywanie zabiegów chirurgicznych.

Pacjenci będą leczeni w komfortowych, nowoczesnych warunkach. Zaś dzięki lokalizacji dojazd do niego, a więc i odwiedziny będą znacznie ułatwione. Koncepcja szpitala zakłada także przestrzeń, w której pacjenci będą mogli spotykać się z rodzinami podczas odwiedzin. Koncepcja jest tworzona w oparciu o naukowe metody tworzenia „Healing Environment” – czyli przestrzeni terapeutycznej – to nowoczesne zasady tworzenia przestrzeni szpitalnych, tak by były przyjazne pacjentom, ich rodzinom i personelowi. Naukowo dowiedziono, że pozwala to na znaczną poprawę efektów leczenia poprzez zmniejszanie stresu i poprawę warunków pracy. Główne zasady HE to zapewnienie prywatności, kontaktu z rodziną i przyjaciółmi, otwarcie na przestrzeń zewnętrzną zieleń i tworzenie tzw. szpitala otwartego.

Obecność tak dużego, specjalistycznego szpitala z oddziałem SOR wraz z dużą ilością poradni to z pewnością korzyść dla mieszkańców dzielnicy Grunwald.

Lądowania helikopterów nie będą zdarzać się często. Średnio to ok. 4 lądowań w miesiącu. W Poznaniu oraz w okolicach (np. w Puszczykowie) są także inne szpitale z lądowiskami dla helikopterów i pacjenci są kierowani do szpitala na Lutyckiej oraz na Szwajcarskiej. W 2016 na Szwajcarskiej były 92 lądowania, zaś na Lutyckiej 64. W 2017 r. na Szwajcarskiej było 107 lądowań, zaś na Lutyckiej 85. To liczby dla całego roku.

Będą to nowoczesne urządzenia, które nie będą emitować hałasu.

Przede wszystkim są procedury prawne, które określają to, iż szpital ma obowiązek utylizowania odpadów medycznych. Są one przestrzegane w każdym szpitalu i w tym obiekcie także tak będzie.

Są wymogi prawne, które inwestycja musi spełnić i szpital zostanie wg nich wybudowany. Oznacza to, że ścieki generowane przez szpital nie będą problemem dla dzielnicy.